prądu przemiennego
Encyklopedia PWN
kompensator mocy biernej, kompensator fazowy,
urządzenie elektr. służące do kompensacji mocy biernej (moc elektryczna), pobieranej przez odbiornik (np. silnik indukcyjny, transformator elektr.) z sieci elektroenerg. prądu przemiennego;
przewodność elektryczna pozorna, admitancja,
przewodność układu elektrycznego w obwodzie prądu przemiennego;
silnik elektr. prądu przemiennego, 1- lub 3-fazowy, w którym prąd doprowadzany z zewnątrz do uzwojenia twornika wytwarza pole magnet. wirujące, a wirnik (wyposażony w magnesy trwałe lub elektromagnesy zasilane prądem stałym) wiruje synchronicznie z tym polem.
transformator
urządzenie elektrotechniczne do przetwarzania (transformowania) energii elektr. prądu przemiennego lub zmiennych sygnałów elektr. w celu przekazania ich z jednego elektr. obwodu do drugiego (np. celem otrzymania napięcia o innej wartości, galwanicznego oddzielenia źródła od odbiornika itp.), działające na podstawie zjawiska indukcji elektromagnetycznej;
[łac.],
triak, tyrystor symetryczny, tyrystor dwukierunkowy,
półprzewodnikowy przyrząd przełącznikowy o 3 końcówkach (elektrodach): anoda pierwsza A1, anoda druga A2 i bramka G;
miernik mocy biernej prądu elektr. przemiennego (zwykle sinusoidalnego), wywzorcowany w warach, kilowarach (kilowaromierz) itp.
